11 Νοεμβρίου- Η γιορτή του Αγίου Μαρτίνου –Martinstag

Το έθιμο:

Για τα παιδιά στη Γερμανία – κυρίως στις περιοχές γύρω από τον Ρήνο – είναι μια ξεχωριστή μέρα, η λεγόμενη Martinstag, μέρα γιορτής, κατά την οποία τα πιστιρίκια μαζεύονται και κατασκευάζουν χάρτινα φαναράκια και τραγουδώντας παιδικά τραγούδια, πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, λαμβάνοντας δώρα και διάφορες λιχουδιές. 

Το τραγούδι που τραγουδάνε το βράδυ της γιορτής από σπιτι σε σπίτι είναι το εξής:

Laterne, Laterne

1.
Laterne, Laterne(φαναράκι), Sonne (ήλιος), Mond (φεγγάρι) und Sterne (αστέρια),
brenne auf(να καείς ώσπου να σβήσεις) mein Licht (φως),
brenne auf mein Licht,
aber du, meine Liebe Laterne, nicht (αλλά εσύ αγαπημένο φαναράκι όχι).
2.
Laterne Laterne, der Mond scheint in der Ferne,
(φαναράκι, το φεγγάρι φέγγει από μακριά)
wenn es dunkel ist, wenn es dunkel ist, (όταν είναι σκοτεινά)
weiß ich wie schön du meine Laterne bist 
(ξέρω πόσο όμορφο είσαι φαναράκι μου).
3.
Laterne, Laterne, 
(φαναράκι, φαναράκι)
im Dunkeln da leuchten die Sterne, (στο σκοτάδι λαμπουν τ΄αστέρια)
sie leuchten so hell, sie leuchten so hell, (φέγγουν τόσο λαμπερά)
ich zünd an meine liebe Laterne schnell.
(ανάβω το φαναράκι μου γρήγορα)
4.
Laterne, Laterne,
(φαναράκι, φαναράκι)
in den Himmel schau ich gerne,
(στον ουρανό κοιτάω με ευχαρίστηση)
viele Kinder geh´n, viele Kinder geh´n, (πολλά παιδιά πηγαίνουν)
mit Ihren Laternen, das ist wunderschön.
(με τα φαναράκια τους, αυτό ειναι υπέροχο)

Η γιορτή του Αγίου Μαρτίνου είναι γνωστή βέβαια σε όλο το Δυτικό κόσμο και ο εν λόγω Άγιος, από τους πιο δημοφιλείς του Καθολικού εορτολογίου, γιορτάζεται δε με ιδιαίτερο τρόπο σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, κυρίως στην Καθολική, αλλά και στην Αμερική.

Ο Μαρτίνος λέει η ιστορία ήταν ένας Ρωμαίος στρατιώτης ο οποίος έζησε γύρω στον 4ο αιώνα μ.Χ.. Αντικρύζοντας μια μέρα κάποιον ζητιάνο, τον λυπήθηκε και αποφάσισε να του δώσει τον μισό στρατιωτικό του χιτώνα για να ζεσταθεί. Το ίδιο βράδυ, λέει η ιστορία, είδε τον Ιησού στον ύπνο του να φορά τον χιτώνα του κι έτσι βαφτίστηκε Χριστιανός, ακολούθησε μοναστική ζωή και στη συνέχεια έγινε Αρχιεπίσκοπος στην Τουρ της Γαλλίας.

Ο Άγιος Μαρτίνος, θεωρείται ο προστάτης άγιος των φτωχών, των αδυνάτων, αλλά και των βαρελοποιών και των ταβερνιάρηδων, η ημέρα αυτή συνδέεται με την γιορτή του κρασιού και της αμπελουργίας. Η ημέρα της γιορτής του Αγίου συμπίπτει με την έναρξη της λεγόμενης αγροτικής χρονιάς, καθώς από αυτή ακριβώς την ημέρα, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι αγρότες ξεκινούσαν να οργανώνουν τις νέες τους καλλιέργειες, να νοικιάζουν νέα χωράφια και να ξεπληρώνουν τα παλιά τους χρέη. Μια τέτοια ημέρα δεν θα μπορούσε παρά να εορτασθεί με άφθονο κρασί και φαγητό (το έθιμο επιβάλει χήνα ψητή!).

Αυτό το γερμανικό έθιμο έχει ως σκοπό να μας μάθει τη σημασία του να μοιράζεσαι και να προσφέρεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα .Ο Άγιος της Συμπόνιας που μοιράστηκε όλα τα υπάρχοντα του με τους συνανθρώπους τους, μας διδάσκει το νόημα της συμπαράστασης και στήριξης αυτών που το έχουν ανάγκη. Ένα νόημα τόσο επίκαιρο στις μέρες μας, αφού όπως λέει και μια γερμανική παροιμία:

 «Μοιρασμένη χαρά, είναι διπλή χαρά, μοιρασμένος πόνος, είναι μισός πόνος».

“geteilte Freude ist doppelte Freude und geteiltes Leid ist halbes Leid“

Αλλο ένα τραγούδι μου τραγουδάνε είναι το παρακάτω:

Ich geh mit meiner Laterne	Πηγαίνω με το φαναράκι μου
Ich geh' mit meiner Laterne	Πηγαίνω με το φαναράκι μου
Und meine Laterne mit mir.	και το φαναράκι μου με μένα.
Dort oben leuchten die Sterne,	Εκεί πάνω λάμπουν τ΄αστέρια,
Hier unten, da leuchten wir.	Εδώ κάτω λάμπουμε εμείς.
Der Hahn, der kräht, die Katz miaut.	Ο κόκκορας λαλάει, η γάτα νιαουρίζει.
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Der Hahn, der kräht, die Katz miaut.	Ο κόκκορας λαλάει, η γάτα νιαουρίζει.
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Ich geh' mit meiner Laterne	Πηγαίνω με το φαναράκι μου
Und meine Laterne mit mir.	και το φαναράκι μου με μένα.
Dort oben leuchten die Sterne,	Εκεί πάνω λάμπουν τ΄αστέρια,
Hier unten, da leuchten wir.	Εδώ κάτω λάμπουμε εμείς.
Der Martinsmann, der zieht voran.	Ο Αγιος Μαρτίνος προχωράει.
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Der Martinsmann, der zieht voran.	Ο Αγιος Μαρτίνος προχωράει.
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Ich geh' mit meiner Laterne	Πηγαίνω με το φαναράκι μου
Und meine Laterne mit mir.	και το φαναράκι μου με μένα.
Dort oben leuchten die Sterne,	Εκεί πάνω λάμπουν τ΄αστέρια,
Hier unten, da leuchten wir.	Εδώ κάτω λάμπουμε εμείς.
Laternenlicht, verlösch mir nicht!	Φως από το φαναράκι μου, μη μου σβήσεις!
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Laternenlicht, verlösch mir nicht!	Φως από το φαναράκι μου, μη μου σβήσεις!
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Ich geh' mit meiner Laterne	Πηγαίνω με το φαναράκι μου
Und meine Laterne mit mir.	και το φαναράκι μου με μένα.
Dort oben leuchten die Sterne,	Εκεί πάνω λάμπουν τ΄αστέρια,
Hier unten, da leuchten wir.	Εδώ κάτω λάμπουμε εμείς.
Ein Lichtermeer zu Martins Ehr!	Μια θάλασσα φως για να τιμήσει τον Αγ. Μαρτίνο!
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Ein Lichtermeer zu Martins Ehr!	Μια θάλασσα φως για να τιμήσει τον Αγ. Μαρτίνο!
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Ich geh' mit meiner Laterne	Πηγαίνω με το φαναράκι μου
Und meine Laterne mit mir.	και το φαναράκι μου με μένα.
Dort oben leuchten die Sterne,	Εκεί πάνω λάμπουν τ΄αστέρια,
Hier unten, da leuchten wir.	Εδώ κάτω λάμπουμε εμείς.
Mein Licht ist aus,	Το φως μου έσβησε
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.
Wir geh'n nach Haus,	πηγαίνουμε σπίτι,
Rabimmel, rabammel, rabum.	Rabimmel, rabammel, rabum.